Este site não pertence a Igreja Católica da realidade. Somos uma representação dela em um jogo virtual conhecido como Minecraft.

Livreto | Santa Missa Exequial e última encomendação do Papa João Paulo VI


LIVRETO CELEBRATIVO
SANTA MISSA EXEQUIAL
E ÚLTIMA ENCOMENDAÇÃO
DO PAPA JOÃO PAULO VI
PRESIDIDA PELO
CARDEAL SANTOS

Basílica Vaticana
28.01.2025
 
RITOS INICIAIS

 CANTO DE ENTRADA

Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao presbitério com os ministros, durante o canto de entrada.

REQUIEM 
REQUIEM ÆTERNAM DONA EI,
DOMINE, ET LUX PERPETUA LUCEAT EI.

TE DECET HYMNUS, DEUS, IN SION;
ET TIBI REDDETUR VOTUM IN IERUSALEM.
QUI AUDIS ORATIONEM,
AD TE OMNIS CARO VENIET PROPTER INIQUITATEM.

REQUIEM 
REQUIEM ÆTERNAM DONA EI,
DOMINE, ET LUX PERPETUA LUCEAT EI.

ETSI PRÆVALUERUNT SUPER NOS IMPIETATES NOSTRÆ,
TU PROPITIABERIS EIS.
BEATUS, QUEM ELEGISTI ET ASSUMPSISTI;
INHABITABIT IN ATRIIS TUIS. 

REQUIEM 
REQUIEM ÆTERNAM DONA EI,
DOMINE, ET LUX PERPETUA LUCEAT EI.

REPLEBIMUR BONIS DOMUS TUÆ,
SANCTITATE TEMPLI TUI.
MIRABILITER IN ÆQUITATE
EXAUDIES NOS, DEUS SALUTIS NOSTRÆ,
SPES OMNIUM FINIUM TERRÆ ET MARIS LONGINQUI.

REQUIEM 
REQUIEM ÆTERNAM DONA EI,
DOMINE, ET LUX PERPETUA LUCEAT EI.

Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras.

SAUDAÇÃO

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres.: — In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
℟.: — Amen.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres.: 
— Pax vobis!
℟.: — Et cum spiritu tuo.

ATO PENITENCIAL

Pres.: Fratres, agnoscámus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebrànda.
℟.: Confíteor Deo omnipoténti et tibi, frater, quia peccávi nimis cogitatióne, verbo, ópere et omissióne: et, percutientes sibi pectus, dicunt: 
e, batendo no peito, dizem:
mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Deinde prosequuntur: Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, omnes Angelos et Sanctos, et te, frater, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres.: Misereátur nostri omnípotens Deus et,dimíssis pecátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.
℟.: Amen.
℣.: — KÝRIE, ELÉISON.
℟.: — KÝRIE, ELÉISON.
℣.: — CHRISTE, ELÉISON.
℟.: — CHRISTE, ELÉISON.
℣.: 
— KÝRIE, ELÉISON.
℟.: — KÝRIE, ELÉISON.

ORAÇÃO COLETA

Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
E todos oram em silêncio por um tempo.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração conforme abaixo em Oração da Coleta. 
— Deus omnium fidelium pastor et rector, qui Ioannis Paulus Pastorem Ecclesiæ tuæ præesse voluisti
— et nunc de hoc sæculo migrare iussisti, concede, quæsumus, ut in cælesti regno
 pastorum tuorum perpetuo aggregetur consortio. Per Dominum nostrum Iesum Christum
— Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti, per omnia saecula saeculorum.
℟.: — Amen.

LITURGIA DA PALAVRA

PRIMEIRA LEITURA
(Is 29, 16-19)

Leitor: Leitura do Livro do Profeta Isaías.
Assim fala o Senhor Deus: Que perversidade a vossa! Pode-se tratar como barro o oleiro? Pode a obra dizer do artífice: Ele nada me fez? Pode o pote dizer do oleiro: Ele nada entende disso? Dentro de pouco tempo, não se transformará o Líbano em jardim? E não poderá o jardim tornar-se floresta? Naquele dia, os surdos ouvirão as palavras do livro e os olhos dos cegos verão, no meio das trevas e das sombras. Os humildes aumentarão sua alegria no Senhor, e os mais pobres dos homens se rejubilarão no Santo de Israel.
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL

— DOMINUS PASCIT ME, ET NIHIL MIHI DEERIT:
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— SUPER AQUAS QUIETIS EDUXIT ME, ANIMAM MEAM REFECIT. 
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— DEDUXIT ME SUPER SEMITAS IUSTITIÆ PROPTER NOMEN SUUM.
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— NAM ET SI AMBULAVERO IN VALLE UMBRÆ MORTIS, NON TIMEBO MALA, QUONIAM TU MECUM ES.
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— VIRGA TUA ET BACULUS TUUS, IPSA ME CONSOLATA SUNT. 
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— PARASTI IN CONSPECTU MEO MENSAM ADVERSUS EOS, QUI TRIBULANT ME.
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— IMPINGUASTI IN OLEO CAPUT MEUM, ET CALIX MEUS REDUNDAT. 
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— ETENIM BENIGNITAS ET MISERICORDIA SUBSEQUENTUR ME OMNIBUS DIEBUS VITÆ MEÆ.
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.
— ET INHABITABO IN DOMO DOMINI IN LONGITUDINEM DIERUM.
— IN LOCO PASCUÆ IBI ME COLLOCAVIT.

SEGUNDA LEITURA
(Fp 3,17-4,1)

Leitor: Leitura da Carta de São Paulo aos Efésios.
Sede meus imitadores, irmãos, e observai os que vivem de acordo com o exemplo que nós damos. Já vos disse muitas vezes e agora o repito, chorando: há muitos por aí que se comportam como inimigos da cruz de Cristo. O fim deles é a perdição, o deus deles é o estômago, a glória deles está no que é vergonhoso e só pensam nas coisas terrenas. Nós, porém, somos cidadãos do céu. De lá aguardamos o nosso salvador, o Senhor, Jesus Cristo. Ele transformará o nosso corpo humilhado e o tornará semelhante ao seu corpo glorioso, com o poder que tem de sujeitar a si todas as coisas. Assim, meus irmãos, a quem quero bem e dos quais sinto saudade, minha alegria, minha coroa, meus amigos, continuai firmes no Senhor. 
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.

HÆC EST VOLUNTAS PATRIS MEI, UT OMNIS QUI VIDET 
FILIUM ET CREDIT IN EUM HABEAT VITAM ÆTERNAM.

ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.

Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
℣.: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres.: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
℣.: Amen

EVANGELHO
(Jo 21,15-19)

O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
℣.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, diz:
℣.: — Lectio sancti Evangelii secundum Ioannem.
e, enquanto isso, faz o sinal da cruz sobre o livro e, depois, sobre si mesmo, na fronte, na boca e no peito.
℟.: — Gloria tibi, Domine.

Em Latim:
℣.: — In illo tempore: Cum prandissent, dicit Simoni Petro Iesus: 
— «Simon Ioannis, diligis me plus his? ». 
— Dicit ei: «Etiam, Domine, tu scis quia amo te». 
— Dicit ei: «Pasce agnos meos». 
— Dicit ei iterum secundo: «Simon Ioannis, diligis me?». 
— Ait illi: «Etiam, Domine, tu scis quia amo te». 
— Dicit ei: «Pasce oves meas». 
— Dicit ei tertio: «Simon Ioannis, amas me?». 
— Contristatus est Petrus quia dixit ei tertio: «Amas me?», et dicit ei: 
— «Domine, tu omnia scis, tu cognoscis quia amo te». 
— Dicit ei: «Pasce oves meas. 
— Amen, amen dico tibi: cum esses iunior, cingebas teipsum et ambulabas, 
— ubi volebas; cum autem senueris, extendes manus tuas, et alius te cinget et ducet, quo non vis ». 
— Hoc autem dixit significans qua morte clarificaturus esset Deum. 
— Et hoc cum dixisset, dicit ei: «Sequere me».

Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: — Verbum Domini.
℟.: — Laus tibi, Christe.

Em português:
Diác ou Pres: Naquele tempo, quando se manifestou aos discípulos e eles comeram, Jesus disse a Simão Pedro: Simão filho de João, tu me amas mais do que estes? . Ele respondeu: "Claro, Senhor, tu sabes que eu te amo". Jesus disse a ele: "Apascenta os meus cordeiros". Disse-lhe novamente: Simão filho de João, tu me amas? . Ele respondeu: "Claro, Senhor, tu sabes que eu te amo". Jesus disse a ele: "Alimenta as minhas ovelhas". Ele lhe disse pela terceira vez: Simão filho de João, tu me amas? Pedro ficou triste porque pela terceira vez lhe disse: Tu me amas?, e disse-lhe: Senhor, tu sabes tudo; Tu sabes que te amo". Jesus respondeu-lhe: "Apascenta as minhas ovelhas. Em verdade, em verdade te digo: quando eras mais jovem tu te cingias, e ia para onde querias; mas, quando fores velho, estenderás as mãos, e outro te vestirá e te levará para onde não queres ir. Disse-lhe que indicasse com que morte glorificaria a Deus e, dito isto, acrescentou: Segue-me.                             
Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: — Verbum Domini.
℟.: — Laus tibi, Christe.         

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio.

HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

Terminada a homilia, seja feita a profissão de fé.

Pres.: CREDO IN DEUM 
℟.: PATREM OMNIPOTENTEM, CREATOREM CAELI ET TERRAE, 
ET IN IESUM CHRISTUM, FILIUM EIUS UNICUM, DOMINUM NOSTRUM, 
QUI CONCEPTUS EST DE SPIRITU SANCTO, NATUS EX MARIA VIRGINE, 
PASSUS SUB PONTIO PILATO, CRUCIFIXUS, MORTUUS, ET SEPULTUS, 
DESCENDIT AD ÍNFEROS, TERTIA DIE RESURREXIT A MORTUIS, 
ASCENDIT AD CAELOS, SEDET AD DEXTERAM DEI PATRIS OMNIPOTENTIS, 
INDE VENTURUS EST IUDICARE VIVOS ET MORTUOS. 
CREDO IN SPIRITUM SANCTUM, SANCTAM ECCLESIAM CATHOLICAM, 
SANCTORUM COMMUNIONEM, REMISSIONEM PECCATORUM, 
CARNIS RESURRECTIONEM, VITAM AETERNAM. AMEN.

ORAÇÃO DOS FIÉIS

Pres.: Fratres, Deum omnium Patrem deprecemur, qui hodie nos congregavit ad Unigeniti Filii sui paschale mysterium in universæ Ecclesiæ Pastoris exsequiis celebrandum, ut eum assumat in pacem suam et Ecclesiæ ac mundo bona cuncta largiatur.

℟.: — Te rogamus, audi-nos.

1. Pelo o falecido Papa João Paulo VI, para que o supremo Pastor, que sempre vive para interceder phor nós, o acolha benignamente em seu reino de luz e paz, rezemos ao Senhor.

2. Pela santa Igreja de Deus, para que, fiel ao seu mandato, seja fermento de renovação em Cristo da família humana, rezemos ao Senhor.

3. Pelos Pontífices Romanos falecidos e por todos aqueles que na Igreja anunciaram o Evangelho e exerceram o ministério sacerdotal, para que sejam feitos participantes da liturgia do céu, rezemos ao Senhor.

4. Por todos os fiéis defuntos, para que sejam admitidos a participar do reino dos céus, rezemos ao Senhor.

5. Por todos nós aqui reunidos, para que, depois de celebrar os santos mistérios, possamos um dia ser chamados por Cristo ao seu reino glorioso, rezemos ao Senhor.

Pres.: Exaudi nos, Deus, salutaris noster, una cum omnibus Sanctis te deprecantes, et animam famuli tui Papæ nostri Ioannis Pauli, qui Ecclesiæ oratione est confisus, electorum tuorum iunge consortio. Per Christum Dominum nostrum.
℟.: Amen.

LITURGIA EUCARÍSTICA

PREPARAÇÃO DAS OFERENDAS

Inicia-se o canto da preparação das oferendas, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice, a pala e o Missal.

Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio.

O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.

Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio.

O sacerdote, inclinando, reza em silêncio.

Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio.

CONVITE À ORAÇÃO

Estando, depois, no meio do altar e voltado para o povo, o sacerdote estende e une as mãos e diz:
Pres.: Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
℟.: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres.: — Immensam clementiam tuam, Domine, suppliciter imploramus, ut hoc sacrificium, 
— quod famulus tuus Pastor noster Ioannis Paulus, dum esset in corpore, maiestati tuæ pro salute fidelium 
— obtulit, ipsi nunc prosit ad veniam. Per Christum Dominum nostrum.
℟.: — Amen.

ORAÇÃO EUCARISTICA I
Prefácio dos Fiéis Defuntos I
(A esperança da ressurreição em Cristo)

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres.: — Sursum corda.
℟.: — Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres.: — Gratias agamus Domino Deo nostro.
℟.: — Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres.: Na verdade, é digno e justo, é nosso dever e salvação dar-vos graças, sempre e em todo lugar, Senhor, Pai santo, Deus eterno e todo-poderoso, por Cristo, Senhor nosso. Nele brilha para nós a esperança da feliz ressurreição; e, se a certeza da morte nos entristece, conforta-nos a promessa da futura imortalidade. Senhor, para os que creem em vós a vida não é tirada, mas transformada e, desfeita esta morada terrestre, nos é dada uma habitação eterna no céu. Por isso, com os Anjos e Arcanjos, os Tronos e as Dominações e todos os coros celestes, entoamos o hino da vossa glória, cantando (dizendo) a uma só voz:
Santo
 
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS, DÓMINUS, DEUS SÁBAOTH. 
PLENI SUNT CÆLI ET TERRA GLÓRIA TUA. HOSÁNNA IN EXCÉLSIS. 
BENEDÍCTUS, QUI VENIT IN NÓMINE DÓMINI. HOSÁNNA IN EXCÉLSIS.

Pres.: Pai de misericórdia, a quem sobem nossos louvores, suplicantes, vos rogamos e pedimos por Jesus Cristo, vosso Filho e Senhor nosso,
une as mãos e traça o sinal da cruz, ao mesmo tempo sobre o pão e o cálice, dizendo:
que aceiteis e abençoeis + estes dons, estas oferendas, este sacrifício puro e santo,
de braços abertos, prossegue:
que oferecemos, antes de tudo, pela vossa Igreja santa e católica: concedei-lhe paz e proteção, unindo-a num só corpo e governando-a por toda a terra, em comunhão com todos os que guardam a fé católica que receberam dos Apóstolos.
(*) Aqui pode-se fazer menção dos Bispos Coadjutores ou Auxiliares, conforme vem indicado na Instrução Geral sobre o Missal Romano, n. 149.

Memento dos vivos
1C: Lembrai-vos, ó Pai, dos vossos filhos e filhas N. N.
une as mãos e reza em silêncio por aqueles que quer recordar.
De braços abertos, prossegue:
e de todos os que circundam este altar, dos quais conheceis a fé e a dedicação ao vosso serviço. Por eles nós vos oferecemos e também eles vos oferecem este sacrifício de louvor por si e por todos os seus, e elevam a vós as suas preces, Deus eterno, vivo e verdadeiro, para alcançar o perdão de suas faltas, a segurança em suas vidas e a salvação que esperam.

"Infra actionem"
2C: Em comunhão com toda a Igreja, celebramos em primeiro lugar a memória da Mãe de nosso Deus e Senhor Jesus Cristo, a gloriosa sempre Virgem Maria, a de seu esposo São José, e também a dos Santos Apóstolos e Mártires: Pedro e Paulo, André, (Tiago e João, Tomé, Tiago e Filipe, Bartolomeu e Mateus, Simão e Tadeu, Lino, Cleto, Clemente, Sisto, Cornélio e Cipriano, Lourenço e Crisógono, João e Paulo, Cosme e Damião) e a de todos os vossos Santos. Por seus méritos e preces concedei-nos sem cessar a vossa proteção. (Por Cristo, nosso Senhor. Amém.)

O sacerdote, com os braços abertos, continua:
Pres.: Aceitai, ó Pai, com bondade, a oblação dos vossos servos e de toda a vossa família; dai-nos sempre a vossa paz, livrai-nos da condenação eterna e acolhei-nos entre os vossos eleitos.
Une as mãos.
(Por Cristo, nosso Senhor. Amém).

Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres.: Dignai-vos, ó Pai, aceitar, abençoar e santificar estas oferendas; recebei-as como sacrifício espiritual perfeito, a fim de que se tornem para nós o Corpo e o Sangue de vosso amado Filho, nosso Senhor Jesus Cristo.
Une as mãos.

O relato da instituição da Eucaristia seja proferido de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres.: Na véspera de sua paixão,
toma o pão e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossegue:
ele tomou o pão em suas santas e veneráveis mãos, 
eleva os olhos,
elevou os olhos ao céu, a vós, ó Pai todo-poderoso, pronunciou a bênção de ação de graças, partiu o pão e o deu a seus discípulos.
inclina-se levemente
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena e genuflete em adoração.

Então prossegue:
Pres.: Do mesmo modo, no fim da ceia,
toma o cálice nas mãos e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossege:
ele tomou este precioso cálice em suas santas e veneráveis mãos, pronunciou novamente a bênção de ação de graças e o deu a seus discípulos.
inclina-se levemente
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e genuflete em adoração.

Em seguida, diz:
Pres.: Mistério da fé para a salvação do mundo!
A assembleia aclama:
Ass.: Salvador do mundo, salvai-nos, vós que nos libertastes pela cruz e ressurreição.

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Celebrando, pois, a memória da bem-aventurada paixão do vosso Filho, da sua ressurreição dentre os mortos e gloriosa ascensão aos céus, nós, vossos servos, e também vosso povo santo, vos oferecemos, ó Pai, dentre os bens que nos destes, o sacrifício puro, santo e imaculado, Pão santo da vida eterna e Cálice da perpétua salvação. Recebei, ó Pai, com olhar benigno, esta oferta, como recebestes os dons do justo Abel, o sacrifício de nosso patriarca Abraão e a oblação pura e santa do sumo sacerdote Melquisedeque.
 
Une as mãos e, inclinando-se, diz:
Pres.: Suplicantes, vos pedimos, ó Deus onipotente, que esta nossa oferenda seja levada à vossa presença, no altar do céu, pelas mãos do vosso santo Anjo, para que todos nós, participando deste altar pela comunhão do santíssimo Corpo e Sangue do vosso Filho,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
sejamos repletos de todas as graças e bênçãos do céu.
Une as mãos.
(Por Cristo, nosso Senhor. Amém).

Memento dos mortos.
De braços abertos, diz:
3C: Lembrai-vos, ó Pai, do vosso servo João Paulo e dos vossos outros filhos e filhas N. N. que nos precederam com o sinal da fé e dormem o sono da paz.
Une as mãos e, em silêncio, reza brevemente pelos defuntos que deseja recordar.
De braços abertos, prossegue:
A eles, e a todos os que descansam no Cristo, concedei o repouso, a luz e a paz.
Une as mãos.
(Por Cristo, nosso Senhor. Amém).

Bate no peito, dizendo:
4C: E a todos nós pecadores,
e, de braços abertos, prossegue:
que esperamos na vossa infinita misericórdia, concedei, não phor nossos méritos, mas por vossa bondade, o convívio dos Apóstolos e Mártires: João Batista e Estêvão, Matias e Barnabé, (Inácio, Alexandre, Marcelino e Pedro, Felicidade e Perpétua, Águeda e Luzia, Inês, Cecília, Anastácia) e de todos os vossos Santos.
Une as mãos.
Por Cristo, nosso Senhor.
E prossegue:
Por ele não cessais de criar, santificar, vivificar, abençoar estes bens e distribuí-los entre nós

DOXOLOGIA

Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres.: — Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, 
— in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
℟.: — Amen! Amen! Amen!

ORAÇÃO DO SENHOR
Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres.: — Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
℟.: — Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; 
— fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; 
— et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; 
— et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.

O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres.: 
Livrai-nos de todos os males, ó Pai, e dai-nos hoje a vossa paz. Ajudados pela vossa misericórdia, sejamos sempre livres do pecado e protegidos de todos os perigos, enquanto aguardamos a feliz esperança e a vinda do nosso Salvador, Jesus Cristo.
O sacerdote une as mãos.
℟.: Vosso é o reino, o poder e a glória para sempre!

O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres.: 
Senhor Jesus Cristo, dissestes aos vossos Apóstolos: Eu vos deixo a paz, eu vos dou a minha paz. Não olheis os nossos pecados, mas a fé que anima vossa Igreja; dai-lhe, segundo o vosso desejo, a paz e a unidade.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Vós, que sois Deus com o Pai e o Espírito Santo.
O povo responde:
℟.: Amém.

O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres.: — Pax Domini sit semper vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.

SAUDAÇÃO DA PAZ

Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
℣.: — Offérte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.

FRAÇÃO DO PÃO

Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio.

Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: DONA NOBIS PACEM.

O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio.

O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres.: Eu sou o Pão vivo, que desceu do céu: se alguém come deste Pão, viverá eternamente.
℟.: Senhor, eu não sou digno de que entreis em minha morada, mas dizei uma palavra e serei salvo.

COMUNHÃO

O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio e reverentemente comunga o Corpo de Cristo. 
Depois, segura o cálice e reza em silêncio; e reverentemente comunga o Sangue de Cristo.

Em seguida, toma a patena ou o cibório, aproxima-se dos que vão comungar e mostra a hóstia um pouco elevada a cada um deles, dizendo:

℣.: 
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
℟.: 
Amen.
E comunga.

Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

LUX ÆTERNA LUCEAT EI, DOMINE,
CUM SANCTIS TUIS IN ÆTERNUM, QUIA PIUS ES.

DE PROFUNDIS CLAMAVI AD TE, DOMINE;
DOMINE, EXAUDI VOCEM MEAM.

LUX ÆTERNA LUCEAT EI, DOMINE,
CUM SANCTIS TUIS IN ÆTERNUM, QUIA PIUS ES.

FIANT AURES TUÆ INTENDENTES
IN VOCEM DEPRECATIONIS MEÆ.

LUX ÆTERNA LUCEAT EI, DOMINE,
CUM SANCTIS TUIS IN ÆTERNUM, QUIA PIUS ES.

SI INIQUITATES OBSERVAVERIS, DOMINE,
DOMINE, QUIS SUSTINEBIT?

LUX ÆTERNA LUCEAT EI, DOMINE,
CUM SANCTIS TUIS IN ÆTERNUM, QUIA PIUS ES.

QUIA APUD TE PROPITIATIO EST,
ET TIMEBIMUS TE, DOMINE.

LUX ÆTERNA LUCEAT EI, DOMINE,
CUM SANCTIS TUIS IN ÆTERNUM, QUIA PIUS ES.

Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice. Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio.

O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
— Ad mensam æterni accedentes convivii, misericordiam tuam, Domine, pro anima famuli tui 
— Papæ Ioannes Paulis suppliciter imploramus, ut veritatis possessione tandem congaudeat, 
— in qua populum tuum fidenter confirmavit. Per Christum Dominum nostrum.
℟.: Amen.

ÚLTIMA ENCOMENDAÇÃO E DESPEDIDA

EXORTAÇÃO

Após a Oração depois da Comunhão, o Cardeal Decano do Colégio Cardinalício realiza o rito da última recomendação e despedida. Estando junto ao féretro com os outros concelebrantes, ele convida os presentes à oração com estas palavras:
Pres.: Fratres sororesque carissimi, dulcissimæ Dei misericordiæ commendemus animam Papæ nostri Ioannes Paulus, qui, Ecclesiæ catholicæ Episcopus, fratres in fide resurrectionis confirmavit. Pro defuncto Pontifice Deum Patrem deprecem ur per Iesum Christum in Spiritu Sancto, ut eum, a morte redemptum, in pacem suam assumat, et corpus eius resuscitet in novissimo die. Beata Virgo Maria, apostolorum Regina et Salus populi Romani, apud Deum intercedat ut vultum Filii sui benedicti Papæ nostro ostendat atque Ecclesiam luce resurrectionis eius consoletur.
Todos rezam por algum tempo em silêncio.

SÚPLICA DA IGREJA DE ROMA

O Cardeal Vigário para a Diocese de Roma aproxima-se do féretro.

Os cantores entoam as Ladainhas dos Santos e todos respondem às invocações.
℣.: — SANCTA MARIA, MATER DEI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA MARIA, MATER ECCLESIÆ, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA MARIA, SALUS POPULI ROMANI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI MICHAEL, GABRIEL ET RAPHAEL, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI ANGELI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE IOSEPH, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE IOANNES BAPTISTA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI PATRIARCHÆ ET PROPHETÆ, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTI PETRE ET PAULE, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE ANDREA,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI IOANNES ET IACOBE, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE THOMA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE MATTHÆE,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE MATTHIA,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE LUCA,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE MARCE,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI APOSTOLI ET EVANGELISTÆ, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE BARNABA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA MARIA MAGDALENA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI DISCIPULI DOMINI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE CLEMENS, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE CALLISTE,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE FABIANE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE CORNELI,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE XYSTE,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE IOANNES, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE MARTINE, 
℟.: —  ORA PRO EO
℣.: — SANCTE DAMASE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE LEO MAGNE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE GREGORI MAGNE,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI PONTIFICES ROMANI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE STEPHANE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE LAURENTI,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI PROTOMARTYRES ROMANI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE IGNATI ANTIOCHENE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE HIPPOLYTE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI IUSTINE ET APOLLONI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE THARSICI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE SEBASTIANE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE MAXIMILIANE KOLBE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTÆ PERPETUA ET FELICITAS, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTA AGNES, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA CÆCILIA,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA EUGENIA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA MARIA GORETTI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI MARTYRES, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE AMBROSI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE HIERONYME, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE AUGUSTINE, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE ATHANASI,
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI BASILI ET GREGORI NAZIANZENE, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE IOANNES CHRYSOSTOME, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI CYRILLE ET METHODI, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE CAROLE BORROMEO, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTI BENEDICTE ET BERNARDE, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTI FRANCISCE ET DOMINICE, 
℟.: — ORATE PRO EO
℣.: — SANCTE IGNATI DE LOYOLA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE FRANCISCE XAVIER, 
℟.: —  ORA PRO EO
℣.: — SANCTE IOANNES MARIA VIANNEY, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE PHILIPPE NERI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE GASPAR DEL BUFALO, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTE VINCENTI PALLOTTI, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA SABINA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA MARCELLA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA PAULA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA FRANCISCA ROMANA, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA CATHARINA SENENSIS, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — SANCTA TERESIA A IESU, 
℟.: — ORA PRO EO
℣.: — OMNES SANCTI ET SANCTÆ DEI, 
℟.: — ORATE PRO EO

Terminado o canto das Ladainhas, o Cardeal Vigário para a Diocese de Roma conclui a súplica da Igreja de Roma com a seguinte oração:
℣.Deus, fidelis remunerator animarum, præsta ut famulus tuus Papa noster Ioannes Paulus, quem Petri constituisti successorem et Ecclesiæ tuæ pastorem, gratiæ et miserationis tuæ mysteriis, quæ fidenter dispensavit in terris, lætanter apud te perpetuo fruatur in cælis. Per Christum Dominum nostrum.
℟.: Amen.

SÚPLICA DAS IGREJAS ORIENTAIS 
(do Ofício dos Defuntos na Liturgia Bizantina)

Terminada a súplica da Igreja de Roma, o que exercia o ofício de Prefeito do Dicastério para a Unidade dos Cristãos (acompanhado dos membros de outras igrejas), dirige-se ao féretro, voltados para o altar.

O coro:
℣.: — DÁ O REPOUSO À ALMA DO TEU SERVO, PAI E NOSSO BISPO JOÃO PAULO, 
— PAPA DE ROMA, Ó DEUS SALVADOR, JUNTO COM AS ALMAS DOS JUSTOS, 
— CONDUZE-A À VIDA BEM-AVENTURADA JUNTO DE TI, AMIGO DOS HOMENS.
— CONDUZE À MORADA DO TEU REPOUSO, SENHOR, ONDE REPOUSAM OS TEUS SANTOS,
 TAMBÉM A ALMA DO TEU SERVO, PAI E NOSSO BISPO JOÃO PAULO, PAPA DE ROMA,
 PORQUE SÓ TU ÉS IMORTAL.
— GLÓRIA AO PAI E AO FILHO E AO ESPÍRITO SANTO.
— TU ÉS O NOSSO DEUS, QUE DESCESTE AOS INFERNOS E LIBERTASTE OS PRISIONEIROS DAS PENAS; 
— DÁ TAMBÉM O REPOUSO À ALMA DO TEU SERVO JOÃO PAULO PAPA DE ROMA, Ó SALVADOR.
— AGORA E SEMPRE E PELOS SÉCULOS DOS SÉCULOS. AMÉM.
— BEM-AVENTURADA VIRGEM MARIA, PURA E IMACULADA, 
— QUE CONCEBESTE DEUS SEM SEMENTE, INTERCEDE PELA SALVAÇÃO DA ALMA DO TEU SERVO.

O Diácono:
℣.Tem piedade de nós, ó Deus, segundo a Tua grande misericórdia; nós Te suplicamos, ouve-nos e tem piedade.
℟.: — KYRIE, ELEISON. KYRIE, ELEISON. KYRIE, ELEISON.

O Diácono:
℣.Oremos ainda pelo repouso da alma deste servo de Deus, o nosso Pai João Paulo, Papa de Roma, e para que lhe sejam perdoados todos os pecados, voluntários e involuntários.
℟.: — KYRIE, ELEISON. KYRIE, ELEISON. KYRIE, ELEISON.

O Diácono:
℣.Para que o Senhor Deus coloque a sua alma onde repousam os justos. Peçamos a Cristo, Rei imortal e nosso Deus, a misericórdia divina, o reino dos céus e o perdão de seus pecados.
℟.: Ouve-nos, Senhor.

O Diácono:
℣.Oremos ao Senhor.
℟.: — KYRIE, ELEISON. 

O ex-Prefeito incensa o corpo do Pontífice, enquanto um sacerdote diz em voz alta esta oração:
℣.Deus das almas e de toda carne, que esmagaste a morte, venceste o diabo e concedeste a vida ao mundo, concede o repouso à alma deste Teu servo defunto João Paulo, Papa de Roma, em um lugar de luz e de alegria, em um lugar verdejante, em um lugar de bem-aventurança onde não há mais dor, sofrimento nem pranto. Perdoa toda culpa cometida por ele em palavras, obras e pensamentos, Tu que és um Deus bom e amigo dos homens; pois não há homem que não peque, pois só Tu és sem pecado; a Tua justiça é justiça para sempre, e a Tua palavra é verdade. Pois Tu és a ressurreição, a vida e o repouso do Teu servo João Paulo, Papa de Roma, que adormeceu, ó Cristo, nosso Deus; e a Ti rendemos glória com o Teu Pai sem princípio e o Teu Espírito Santo, bom e doador da vida, agora e sempre e pelos séculos dos séculos.
℟.: Amen.
℟.: — Eterna seja a Tua memória, nosso irmão, digno de bem-aventurança, inesquecível. Amém.
℟.: — Eterna seja a Tua memória, nosso irmão, digno de bem-aventurança, inesquecível. Amém.
℟.: — Eterna seja a Tua memória, nosso irmão, digno de bem-aventurança, inesquecível. Amém.

CONCLUSÃO
Terminada a súplica das Igrejas Orientais, todos rezam por algum tempo em silêncio.

Depois, o Cardeal Decano asperge com água benta o corpo do Romano Pontífice falecido e incensa-o, enquanto a escola canta o responsório:

℣.— CREDO QUOD REDÉMPTOR MEUS VIVIT ET IN NOVÍSSIMO DIE DE TERRA SURRECTÚRUS SUM; ET IN CARNE MEA VIDÉBO DEUM SALVATÓREM MEUM.
℟.: — ET IN CARNE MEA VIDEBO DEUM, SALVATOREM MEUM.
℣.— QUEM VISURUS SUM EGO IPSE ET NON ALIUS ET OCULI MEI CONSPECTURI SUNT. ET IN CARNE MEA VIDEBO DEUM, SALVATOREM MEUM.
℟.: — REPOSITA EST HÆC SPES MEA IN SINU MEO. ET IN CARNE MEA VIDEBO DEUM, SALVATOREM MEUM.

Depois, o Cardeal Decano diz a seguinte oração:
Pres.: Misericordiæ tuæ, Pater clementissime, Papam nostrum Ioannem Paulum committimus, quem Petri successorem constituisti et Ecclesiæ pastorem, nuntium intrepidum verbi tui, divinorum mysteriorum fidelem dispensatorem. Admitte eum, quæsumus, in cælorum sanctuarium, ubi cum omnibus electis tuis æterna gloria fruatur. Gratias tibi agimus, Domine, pro omnibus beneficiis quæ in tua bonitate, ad utilitatem plebis tuæ ei concessisti. Ecclesiæ, Pastore orbatæ, dona solacium fidei et spei fortitudinem. Tibi, Pater, fons vitæ, in Spiritu vivificante, per Christum, mortis victorem, omnis honor et gloria in sæcula sæculorum.
℟.: Amen.

ANTÍFONA
Todos, permanecendo em pé em seus lugares, cantam juntos:
IN PARADISUM DEDUCANT TE ANGELI: 
IN TUO ADVENTU SUSCIPIANT TE MARTYRES, 
ET PERDUCANT TE IN CIVITATEM SANCTAM IERUSALEM. 
CHORUS ANGELORUM TE SUSCIPIAT, 
ET CUM LAZARO QUONDAM PAUPERE ÆTERNAM HABEAS REQUIEM.  

CANTO FINAL
O presidente beija o altar, recebe a mitra e todos se retiram para o túmulo. Ali, trocam os paramentos pelas vestes corais.

Enquanto o féretro do Romano Pontífice é levado ao local de sepultamento, todos cantam o cântico evangélico Magnificat.

MAGNIFICAT ANIMA MEA DOMINUM,
ET EXSULTAVIT SPIRITUS MEUS IN DEO SALVATORE MEO,
QUIA RESPEXIT HUMILITATEM ANCILLÆ SUÆ.
E CCE ENIM EX HOC BEATAM ME DICENT OMNES GENERATIONES,
QUIA FECIT MIHI MAGNA, QUI POTENS EST,
ET SANCTUM NOMEN EIUS,
ET MISERICORDIA EIUS IN PROGENIES ET PROGENIES
TIMENTIBUS EUM.
FECIT POTENTIAM IN BRACHIO SUO,
DISPERSIT SUPERBOS MENTE CORDIS SUI;
DEPOSUIT POTENTES DE SEDE,
ET EXALTAVIT HUMILES;
ESURIENTES IMPLEVIT BONIS
ET DIVITES DIMISIT INANES.
SUSCEPIT ISRAEL PUERUM SUUM,
RECORDATUS MISERICORDIÆ,
SICUT LOCUTUS EST AD PATRES NOSTROS,
A BRAHAM ET SEMINI EIUS IN SÆCULA.
GLORIA PATRI, ET FILIO,
ET SPIRITUI SANCTO.
SICUT ERAT IN PRINCIPIO, ET NUNC ET SEMPER,
ET IN SÆCULA SÆCULORUM. AMEN.